Mijn missie met De Queeste is mensen de vaardigheden leren om dat gene te doen dat hun hart echt doet fluisteren.
Soms moet je daarvoor eerst opzoek gaan naar waar hun hart dan echt van gaat fluisteren, maar dat is voer voor een andere blogpost.
Vandaag kwam “the useless machine” ter sprake. De cliënt tipte hem zelf, na het doen van een experiëntiële oefening. Zo rakend wanneer ze zelf komen met een treffende metafoor.
Hoe pijnlijk is het als je vaststelt dat dat is waar je leven uit bestaat. Het induwen van een hendel, het zetten van stappen… om ze dan weer teniet te doen?
In het filmpje zwaait de machine uiteindelijk met de witte vlag. Daar hopen we allemaal op, dat ons hoofd, of de interne criticus, of hoe we hem/haar ook mogen noemen, zich overgeeft en zwijgt.
Alleen… dat lijkt niet te gebeuren. Hoe vaak we ook op het hendeltje duwen.
Damn.
Wie herkent dit hendeltjes duwen?
#creatievehopeloosheid #internecriticus #uselessmachines #ACT #doenwatjehartfluistert