Deze noodkreet zag ik voorbijkomen in mijn facebookfeed. Het werd geschreven door een vriendin, toffe collega, ongelofelijke moeder en daar boven ook nog zelfstandige.
Ze heeft het gehad. Het combineren van .. nu ja ALLES. En mama zijn met 2 kleuters al 9 weken in huis!, en een praktijk draaiende houden met een overvolle agenda, een gigantische to do lijst en een huishouden runnen en.. .
Ik herken het. Hier geen 2 kleuters, maar 2 zonen van 8 en 10. Ook al 9 weken thuis. Ook nog geen vooruitzicht naar terug naar school… . Ik stuurde gisteren ook een bericht naar een goede vriendin ..dat ik er van baalde, dat ik me schuldig voelde dat ik er van baalde…dat ik ’t er mee gehad had :s… .
Wat ben ik op deze momenten dankbaar dat ik geleerd heb om mild voor mezelf te zijn. Wanneer het me allemaal wat te veel wordt…drink ik een glas wijn (#keepingitreal) én neem ik een moment voor mezelf en doe ik een “zelf-compassie” oefening. Oftewel, ik gun het mezelf dat ik mezelf toespreek zoals ik dat bij een lieve vriendin zou doen. Niet de tirade te blijven volgen die mijn hoofd dan naar me smijt. Je kent het wel.. de “Je had weer niet genoeg tijd voor je jongens vandaag. Hoe moeten zij zich wel niet voelen. En weet je wel wie je nog allemaal moet mailen? en de was? Wat gaan we vanavond eten? Het is hier een puinhoop… . Wanneer mogen die kinderen nu eindelijk weer naar school”… .
Maar wel, warm en liefdevol.
Hoe dat dan gaat?
Dat schrijf ik hier onder even voor je uit. Voor mij is het iedere keer een keerpunt. Het helpt me om ook wanneer het me wat te veel word, toch nog die mama te kunnen blijven die ik echt wil zijn.
Adem een aantal keren in en uit. Geef jezelf een momentje om te voelen hoe het met je gaat.
Merk op wat er op dit moment allemaal door je heen gaat. Hoe spreek jij jezelf nu toe?
Hoe herkenbaar zijn die gedachten? Hoe vaak spreek je jezelf zo toe op een lastig en moeilijk moment?
Je gedachten razen maar door.
Stel je nu voor dat een heel goede vriend langs je stond. Hij weet precies hoe jij je nu voelt. Hij weet precies wat er op dit moment allemaal gaande is in je leven.
Misschien dat die vriend nu zelf op een iets rustigere plek in het leven staat. Een iets rustigere plek als ouder.
Stel je voor dat die vriend precies kan aanvoelen wat jij nu nodig hebt. Welke woorden zou hij uitspreken? Welke boodschap zou hij je nu geven? Onthou dat je vriend niet zal oordelen en de situatie ook niet rooskleuriger zal maken.
Stop. Luister. Laat de woorden van die vriend tot je komen.
Leg een hand op je hart. Geen reden om dit gehaast te doen. Maak contact met wat jij nu nodig hebt.
Geef jezelf toestemming om daar aan tegemoet te komen.
Dit nodig hebben maakt je geen slechte ouder, dit maakt je niet zwak, niet egoïstisch.
Wat jij nodig hebt doet er toe. Ook op dit moment. Het is verschrikkelijk zwaar om in deze omstandigheden zonder duidelijke perspectieven de kinderen full-time thuis te hebben.
Het is verschrikkelijk zwaar om al die rollen proberen te vervullen.
Wees mild.
Stel je jezelf nu voor, terwijl je krijgt wat je nodig hebt. Neem de tijd om dat beeld af te maken. Zie jezelf al in dat bad liggen, met schuim, wijn…een goed boek.. . Of wat het ook is dat jou deugd zou doen.
Voel jezelf omarmt door warmte en wijsheid.
Rust even in dit moment.
En keer er naar terug, iedere keer wanneer je het nodig hebt.
Het gaat niet eens om het effectief vervullen van je behoefte. Ik heb hier in dit appartement niet eens een bad :). Het gaat om erkennen van je behoeften. Het jezelf anders toewensen. Dit toelaten. Jezelf een moment van warmte en mildheid gunnen.
Daarna is het makkelijker om weer die ouder te zijn die je wilt zijn. Die ouders te zijn waarvan je hart fluistert dat het dat is wat je wil betekenen voor je kinderen. Zo vaak als dat lukt. Niet meer, niet minder.
Los daarvan, als je kan opmerken dat je een bepaalde behoefte hebt, kan je kijken of er een kleine mogelijkheid is om hem met een kleine actie al een mini-beetje in te lossen. Ik zou bijvoorbeeld ook even heel bewust mijn handen kunnen wassen en de tijd nemen om ze te verzorgen met een fijne handcrème, voor ik weer verder ga met de dag.
#zelfcompassievoorouders #liefzijnvoorjezelf #kleinedingendoenertoe #ACTenopvoeden #compassieindeopvoeding #mildheidvoorjezelf #dequeeste